Intocht, Mick's rijmwoordenboek en naar de wc moeten | column

Hey! Vandaag een keer een heel ander artikel, want ik wil jullie graag vertellen hoe sinterklaas er bij mij aan toe gaat. Het begint al bij de intocht, ik vind het eigenlijk helemaal niet zo leuk, maar toch wil ik erbij zijn. Misschien omdat ik ander bang ben om in de zak terug naar Spanje te gaan? Geen idee. In ieder geval stond ik dit jaar weer trouw aan de kant - in de kou weliswaar - te wachten tot Sinterklaas en zijn pieten eventjes naar me zouden zwaaien. Eigenlijk was ik dit jaar een stuk minder 'gelovig' dan andere jaren. Ik heb dan wel een zusje van 4 die elke avond wél trouw liedjes zingt, maar ik was er een beetje klaar mee. Ik heb geen énkele avond mijn schoen gezet. Mijn lieve moeder heeft dat wel voor mij gedaan haha! Ik heb twee chocoladeletters gekregen, dus ik was helemaal blij! Ik had twee weken om te bedenken wat ik zou willen hebben, aangezien ik daar nog helemaal niet over nagedacht had... Als blogger klinkt dit natuurlijk superslecht, want elke mode/beautyblogger heeft wel iets op haar lijstje staan. Maar nee, ik dit jaar helemaal niet. Ik voelde me erg schuldig tegenover mijn sinterklaas (we trokken lootjes, maar mijn zusje kreeg gewoon cadeaus), want een verlanglijstje zonder maar één woord, wat heb je daar nou aan? Ik had het overigens ook niet makkelijk, want mijn vader heeft nooit zoveel wensen. Er stond één ding op. Toen ik het wilde kopen (één dag voor 5 december) was het uitverkocht... Gelukkig had ik mijn moeder al verteld dat ik mijn vader had en zei mijn vader de avond van 4 december dat hij graag een ijskrabber wilde. Ik heb even gefixt dat mijn moeder dat nog gauw kon kopen, want ik moest 5 december eerst naar school en daarna nog werken tot 6 uur. Toen ik thuis was,  mijn eten binnen geschrokt had, was het zover: tijd voor mijn gedicht. Ik doe dat soort dingen altijd veel te laat, maar ik heb het geluk dat als ik eenmaal bezig ben dat het wel lukt. En gelukkig is er voor de mensen zoals mij, die soms ook niet kunnen rijmen: Mick's rijmwoordenboek! Oh, serieus, wat ben ik blij dat Mick die site ooit heeft aangemaakt, want ik wilde wel een zo lang mogelijk gedicht. Gelukkig is het gelukt! Toen was het tijd om mijn cadeautje in te pakken en geheimzinnig in de zak te stoppen - er waren nog vier anderen die ook hun cadeau in de zak moesten stoppen. Iedereen zit dan eerst een kwartier op zijn kamer om cadeautjes in te pakken en daarna is het zover: je cadeautje overdragen naar de zak, zónder dat iemand anders het ziet. Best lastig, aangezien we een soort wachtrij hebben haha! Maar dit jaar is het weer gelukt! Toen was het moment dat we de zak buiten moesten gaan zetten, maar wel op een moment dat mijn zusje het niet zou zien. Sinds ik niet meer in sinterklaas geloof is het zo leuk om te zien hoe iemand even wegglipt omdat hij/zij naar de wc moet, hilarisch! Vanaf dat moment zijn we cadeautjes uit gaan pakken, supergezellig! Ik zal mijn cadeautjes nog wel laten zien!
Sinterklaas, dit jaar was weer súpergeslaagd! Tot volgend jaar!

Wat vinden jullie van deze column?

XOXO